reisverhalen NZ

Hier even een beetje lang reisverslag vanuit Lower Hut.A;s je geen tijd of zin hebt om het te lezen: vooral miet aan beginnen, dan geven we nu alvast de groetjes vanuit NZ!!!


Afgelopen dinsdagochtend zijn we in Auckland aangekomen. Direct de camper op gaan halen, omdat we ons vergist hadden in de datum. Helaas moesten we 2 uur wachten voordat we de camper mee konden nemen en dan nog hebben we de uitleg niet goed begrepen, zoals later bleek......

Daarna op zoek gegaan naar het Hotel, maar niet alleen het hotel was moeilijk. Ook het links rijden viel niet zo mee......Daarnaast zit de pook aan de linkerkant en grijp je regelmatig aan de rechterkant mis. Daarnaast zijn de ruitenwissers regelmatig aan gegaan terwijl het toch mooi weer was. De mensen daar in de buurt zijn wel wat gewend denken wij.

Nadat we drie keer langs het hotel waren gereden, hebben we de weg maar gevraagd....zo klein was het hotel niet. Verkeerde kamer, andere kamer gevraagd en tegen alle adviezen in zijn we om 14.00 uur gaan slapen en om 0.00 uur wakker geworden en weer net zo hard gaan slapen om de volgende ochtend om 6.15 uur wakker te worden.......heerlijk, dat hadden we ff nodig!!!
Gestart met een Continental breakfast, camper ingepakt, bed opgemaakt en op zoek naar een shoppingmall. Dit voor voor de booschappen en een campingtafel die niet bijgeleverd was.
3 uur lang boodschappen gedaan.......in Nederland zouden we daar beiden niet aan moeten denken, beetje prijsbewust boodschappen doen, ook daarvoor hoef je ons in Nederland niet wakker te maken......Jezus wat is het hier duur!!!
Campingtafel was niet aanwezig, dus dan maar zonder......

Oke, we konden vetrekken en zijn rond 14.00 uur vertrokken. the scenic route richting Turangi, onder lake Taupo. Het links rijden blijft een hele belevenis, vooral bij het linksaf slaan omdat je de verkeerde kant op kijkt en die verrekte richtingaanwijzer!!! De pook hebben we onder controle. Lekker windje, fijn met zo'n Hi-top.
Rond 20.00 uur kwamen we aan bij de camping in het plaatsje Tukaanu.
Spa bubbelbaden op de camping en een ijzerbad, het ruikt naar de scheepswerf. Een oude hele kleine camping, maar prima te doen!

We komen er echter achter dat de koelkast niet heeft gewerkt en de lampjes in de cabin het ook niet doen. Het is dus best donker. Met 240 volt doet de koelkast het wel, maar de verrekte lampjes werken niet.
Goed, dan maar donker. In de "lounge" gaan zitten met een boekje en een hele foute film. Helaas werden we vergezeld door een enorm insect. Jan we hebben hem op de foto staan hoor!!!!
Marieke met de bezem en Marleen met de camera erachteraan. Het insect ging nog wel eens op zijn rug liggen, maar naar buiten ho maar!!
Dood maken ging ons ook te ver, dus uiteindelijk zijn we zelf maar naar buiten gegaan.
Achteraf blijkt dat we door de consternatie onze Rough Guide hebben laten liggen....beetje jammer!!

Donderdagochtend wederom vroeg wakker, 6.15 uur. Kopje koffie, ontbijtje, koffie....lekker rustig aan want het is vakantie. Op het programma staat een wandeling in het Tongariro nattional park. Heel mooie omgeving, veel plantjes die we niet kennen en vulcanen. Het is Maori land, wat is weggegeven aan "het volk van New Zealand" om te voorkomen dat het zou worden verdeeld onder de settlers.

Daar naartoe rijdend hadden we al zo het idee dat de benzine wel heel rap ging en er heel veel bergen en dalen waren, wat de situatie er niet beter op maakte. Toch maar doorrijden, ook al bedachten we al lang dat er middenin een national park geen benzinestations zouden zijn. Dat was ook zo.....

Lekker gewandeld richting de Taranakifalls, een waterval dus.... Heel mooi, eerst door de bossen, trappetjes, boomwortels en natuurlijk langs een riviertje (de waterval moet ergens naartoe natuurlijk) Marleen loopt alles liever af, Marieke juist liever op. Houdt elkaar lekker in evenwicht. Na anderhalf uur lopen, beetje kleine waterval, was iig iets groter verwacht, maar toch heel mooi dat natuurgeweld. Marleen moest achter de waterval kijken, Marieke denkt wat meer aan de gladde steentjes die daar liggen. Het is ook mooi van een afstand......
Verder gelopen door een wat droger en kaler landschap , vulkanisch. De zon werkte wel mee, die ging achter de wolken. De zon kan hier echt moordend zijn, wanneer aanwezig is het ook gelijk heet en hij brand goed!!

Na de wandeling en wat te hebben gedronken op naar de bewoonde wereld en wat we al dachten, het werd nog spannend!!! Het lampje van de benzine was al aan het branden en er kwam weer een steile weg omhoog, en nog een en nog een. We zagen ons al liftend met een jerrycan....
Toch net gehaald en lekker getankt in Turangi, wat kan tanken toch lekker zijn!!!

Boodschapjes gedaan voor het avondeten en terug naar de camping. In de bubbelbadjes gaan zitten. HEET!! Zelfs voor Marleen was het niet te harden, dat wil wat zeggen. Het ijzerhoudende bad dan maar proberen. Dat stonk wel, maar was wat temperatuur betreft beter te doen. Daarna douchen en koken. Alles in de koelkast aan groente was bevroren! Beetje jammer... Dan maar zonder groente. Ook te eten....

Kopje koffie bij de camper, heerlijk! Totdat we gezelschap kregen van de muggen, echt niet normaal hoeveel. We hadden wel een spuitbus gekocht, maar ze bleven om ons heen vliegen. Dus weer naar de "lounge", maar ja..... De deur was open, dus ook daar zaten we niet allen. Dus maar opgegeven en richting camper om te slapen. We hadden toch geen licht, dus binnen zouden ze wel niet zitten.... Maar die verrekte dingen zijn snel en altijd waar je ze niet hebben wilt. Dus na een kleine jacht op enkele binnendringers uiteindelijk toch maar gaan slapen. Niet zo heel goed, maar toch....

Vrijdag, vandaag!! Nou het begon goed. Beiden erg vroeg wakker en dus niet best geslapen. Koud was het ook geweest. Naar buiten voor een kopje koffie om 7.15u. (even voor de goede orde, we zijn dus nog niet na 7.15u opgestaan, vrijwillig....) Alleen de schuifdeur is nog open geweest, maar die was toch open geweest en dus niet op slot? Het was klam buiten en best koud, dus gooit iemand de schuifdeur ff dicht. Dus.....

Om 7.30uur leek een ontbijtje een goed idee. Deur open, shit, op slot... Andere deur, nee alles op slot.... Sta je dan in de pyama om 7.30uur. De sleutel weten we precies te liggen. Op het slimme plekje, in het besteklaatje. Dat leek eerder zo'n goed idee..... Nu konden we er allen maar door het raam naar kijken.

Bellen dus, naar Apollo, verhuurbedrijf. Dat hadden we trouwens gisteren ook al gedaan, i.v.m. de 12 volt accu, die toch echt kapot zou moeten zijn omdat de koelkast en de lampjes het niet deden, maar dit terzijde.... Er zou iemand komen over een uurtje. Dus dat was even wachten. We mochten van de man van de camping wel in een cabin, maar de zon ging schijnen, dus was hoed te doen. Kopje koffie nog gekregen en dus maar even wachten. Toen de man van de AA kwam bleek dat een Toyota Hiace een solide gebouwde auto is, waar nog niet zomaar in in te breken valt. Hij heeft erg lang bij de bestuurderskant geprobeerd en lekker veel beschadigd en de deur een beetje veranderd van vorm. Maar er inkomen ho maar....
Andere kant dan maar, uiteindelijk gelukt na 35 min...

Het plan was om vroeg te vertrekken, maar helaas is dit niet helemaal gelukt. Uiteindelijk zijn we om 10.00 uur aangereden richting Wellington. Een zeer mooie route door een ander deel van het Tongariro national park. Daarna een zeer saai landschap, maar toch maar even een pauze ingelast. We wilden de waterkoker uit de kast pakken en kwamen tot de conclusie dat de fles van het afwasmiddel gelekt had. Het halve kastje zat onder het afwasmiddel.....beetje jammer. Nou ja, ff schoonmaken, een kopje koffie en dan maar weer verder.

Rond 13.30 uur een lunchpauze langs de drukke weg.....heerlijke rustig :S
Daarna onze weg weer vervolgd en op weg gegaan naar Wellington omdat we hier naar de Master electricien zouden gaan om onze 12 volt accu na te laten kijken. Dit hadden we redelijk snel gevonden, maar helaas was er niemand aanwezig. Dus maar weer naar Apollo bellen en uiteindelijk de juiste persoon aan de telefoon gekregen. Een uurtje wachten, dus dan maar weer wat drinken en wat eten. Marieke trok de la open en toen kwamen we erachter wat er de hele tijd had gebonkt.....een open pot jam!!! Lekker!!!
Ach ja hebben we wat te doen, dus weer aan de poets!

Na ruim een uur kwam de electricien en heeft hij de gehele stroomvoorziening gecontroleerd. Hij kon in eerste instantie niks vinden, net als wij. Toen bleek er een knopje te zitten die wij over het hoofd hadden gezien.....problem solved! Blond en krullen.....
Het buitenlichtje was echt stuk, dus die heeft hij toch maar ff gemaakt.

Daarna in de boeken gedoken om een geschikte camping te vinden, maar was de Rough guide nou????? Die hebben we dus in Turangi laten liggen.

Een geschikte camping gezocht in de folders en de wereldwijzer. Een top 10 camping in Lower Hutt ongeveer 20 minuten van de ferry die we morgen om half negen moeten hebben naar het zuidereiland.
Hoe en wat op het zuidereiland is nog onduidelijk, maar we gaan in eerste instantie richting het Abel Tasman national park.

Nu ff douchen en dan naar bed want we moeten morgen om 7.30 uur aanwezig zijn.

Als het goed is houden we jullie nog op de hoogte, dus tot de volgende keer maar weer!!

20-1
Daar zijn we weer met het vervolg!

Zaterdagochtend moesten we om 7.30 uur bij de ferry zijn voor de overtocht naar het zuidereiland. Dit was van Wellington naar Picton en jullie raden het nooit we waren ruim op tijd!!!
De overtocht was erg mooi, super mooi weer en het zuidereiland was mooi bij het binnenvaren van Queen Charlotte Sound.

Daarna een alternatieve bergroute genomen die door afwisselend landschap ging en ook langs de kust. Mooie vergezichten en erg veel bochtjes!
In Nelson wilden wij een korte stop maken omdat we nog geen wind- en waterdichte jas hadden. Die korte stop werd wat langer omdat we niet konden vinden wat we zochten en daarna niet konden beslissen wat nou het minst verrot stond. Uiteindelijk dezelfde jas gekocht, scheelt alleen een paar maatjes, maar kniesoor die daarop let!

Nou, daarna maar weer verder... Het plan wan Motueka, een kustplaatsje met stranden. Op de touristenradio (gps) hoorden we echter dat een stukje verder, in Kayteriteri, mooiere straden waren en een betere optie zou zijn. Dus maar doorgereden....

De camping was vol, helaas No Vacancy, zou nog wel een christelijke camping een stukje verderop zijn, maar ja, christelijk en op zondag??? Op het laatste moment toch vancancy!! Yeahhhh! Op de camping vooral veel Kiwi's met grote tenten, caravans etc die hun hele huisraad hadden meegesleept om met hetzelfde comfort als thuis te genieten van de vakantie. Net hollanders dus!! Maar dan met 6 minuten douchen, want dan is je muntje op en moet je het hokje uit om bij te vullen.... Erg comfortabel dus!!! Verder prima, als je niet meerekend dat de wasmachines alleen koud draaien, lost het waspoeder lekker op zullen we maar denken. not.... We hadden trouwens helemaal geen wasmiddel, in al onze wijsheid hadden we namelijk het lekkerst ruikende spulletje gekocht en dat was toch echt geen wasmiddel!! Ach ja, met wasverzachter ruikt alles ook weer lekker fris. Nog wel waspoeder gekocht hoor, maar ja, omdat dat dus idd niet oplost is het vlekkeriger eruiit dan erin, maar ja..... Is vakantie!!!

Zondag relaxdag, omdat het moest, Marieke kreeg ff het idee namelijk dat er wel heel veel moet en we erge haast hadden. Om dit gevoel te ontkrachten dus maar een lambaldag en stranddag ingelast. Dat helpt!!! Nog we even geboekt voor de kayakdag voor de volgende dag. Split Apple Rock en de seals bekijken van dichtbij. Ongeveer 4 uur kayakken voor deze zeer getrainde dames!!!

Maandag, om 8.30uur melden bij het strand, ietsje te laat, ach ja, mag wel een keer en we waren gelukkig niet de laatste!! Met in totaal 8 personen in 4 kayaken is het plan. Eeerst de gear aan, zwemvest, spatlap en dan op de watertaxi. Het weer ziet er niet best uit, maar de weergoden zijn ons tot nog toe goed gezind dus we gaan ervan uit dat het helemaal goed gaat komen!! De gids overigens niet, die heeft het al over fleeces en jacks die we evt kunnen lenen!! Maar we gingen in volle vaart richting het goede weer. iedere baai bracht ons dichter bij!!

Aangekomen op het strand met de kayaks nog een laatste briefing en met onze lenige lijven de kayak in. Maarleen mag sturen (paddelen ook natuurlijk, hoewel Marieke dat niet kon controleren zo voorin....) Op naar Tonga island, de seals met baby's bekijken. Komen nog heel dichtbij zo met zo'n klein bootje. Nog een stop bij mooie rotsen met doorkijkjes op een heel klein strandje, leuk voor de foto en een welkome rust even.Daarna door naar Mosquito bay om de lunch te nuttigen. Heel mooi lang strans (het was eb) zonder veel beestjes overigens, waarom het zo heette weten we niet echt, volgens Haily om de mensen er weg te houden zodat het lekker rustig blijft, maar dat zal wel niet....

Na een lekkere lunch en een beetje relaxen weer door. Hoefden nog maar anderhalf uur. We voelden het al behoorlijk aan onze schouders. Doen we ook nooit he, peddelen. Laatste stuk met de 4 kayak's bij elkaar, goed vasthouden, zeiltje erbij en zeilen maar..... Heel leuk, beetje nat, maar ja, lekker koel. Moesten we ook nog met z'n allen gaan staan, heel leuk en amazing dat er niemand is gevallen!! Zeggen ze dan altijd achteraf!!

Met de watertaxi weer terug naar Kayteriteri en daar nog uit gaan eten en weer redelijk vroeg naar bed omdat we nog een lange reisdag voor de boeg hadden.

Reis ging snel, ondanks het slechte weer, lekker droog in de auto.... Alleen de langste swingbriodge van NZ gelopen en terug via een Comite (kabelbaantje met dubbele "stoeltjes") heel leuk in de werkelijk naar beneden gutsende regen. we hebben hier namelijk last van een puntje van de tyfoon die over Australi"e gaat. Maar ja, knieoor die daarop let, zijn alleen voor de rest van de dag nat.....

Dinsdag dus rijden naar Franz Josef, gletsjer die laag doordringt in de bossen. Daar gaan we skydiven en wandelen, hebben we ook beiden gedaan (skydiven) Marleen is daarna alleen gaan wandelen, maar dat komt een volgend keer want internet is hier zo traag als dikke stront en het geld is nu op en we hebben genoeg van alle traagheid!!!

Tot de volgende keer!!!!

23-1
Hier weer een bericht vanuit het zuidereiland. De laatste keer dat we mailden zaten we in Franz Josef maar het internet was daar zo traag, het was er warm en er zaten heel veel backpackers dus we hadden het helemaal gehad.

We waren gebleven bij woensdag 20 januari. De dag ervoor hadden we bij skydive Franz onze " sprong" vastgelegd voor de dag erop om 13.00 uur, dus donderdag rustig aan opgestaan, het was stralend mooi weer!!, douchen en rond half een naar sky dive Franz gelopen, het was al aardig dicht aan het trekken de afgelopen 2 uur helaas..... We waren alle twee niet echt zenuwachtig en dat was op zich wel bijzonder, maar goed. Daar aangekomen moesten we een formulier ondertekenen. Inhoud daarvan spreekt op zich vor zich, maar is toch altijd nog wat anders om net voor je sprong te moeten lezen. De Skydivingcompanie is nergens verantwoordelijk voor blabla en je kan eraan dood gaan, blabla.... Dus lekker tekenen en gaaaaan!!!!!

Op de weegschaal staan, tja, ook geen hobby.... Marieke doet dat al jaren niet meer om depressiviteit te voorkomen en ook Marleen vind dat ze te dik is!!!!! Jaja, ze is niet helemaal goed!!!! Dus, op naar de airstrip met een gammel busje.... En dan maar hopen dat het geld wat ze toch met bakken binnen moeten krijgen aan de prijzen te zien dan in de rest van de uitrusting zit.....
Daar leek het wel op, pakken aan, harnas aan, mutsje passen en bril passen (Marleen dan) heeeel charmant!!! We zouden springen van 15.000ft dat is zo 4,5 km, best genoeg vonden we. Met zuurstof, ja,ja, heel interessant.

Marleen gaf aan dat het haar niet5 uitmaakte wie er als eerste uit het vliegtuig sprong, dus ging ze als eerste, aangezien ze vaak eerst vraagt wat er gezegd wordt, kan Marieke alvast voor haar antwoorden;-)
Klein, heel klein vliegtuigje. Op zich was dat al een hele belevenis. Daar dan met z'n achten in, op de vloer, op een klein bankje waar absoluut geen rekening wordt gehouden dat er mensen ook langer zijn dan 1.70m!!
Alles wordt in de lucht nog even vastgestrapt, krijgt lekker O2/ lucht en een prachtig uitzicht over de zee, gletsjer, bergtoppen en wolken, dat dan afgewisseld. Zelfs Marieke vond het toen nog leuk.... Toen mocht Marleen eerst springen, deurtje open, je kont omhoog drukken, benen naar buiten hangen en toen toch nog maar even wachten. Waarop geen idee, maar duurde best lang. En dan eindelijk het vliegtuig uit!!!! Marieke aan de beurt, benen uit de onmogelijk positie wringen, ook op de vloer gaan zitten en gaan!!!!

Wat een lawaai en een enorme druk op de oren, deed echt pijn, wat toch jammeer is bij zo'n ervaring waarbij je van alles wilt genieten en alles wil meemaken. Nu was Marieke alleen bezig met AU!! en vocht wat uit alle gezichtsholten lijkt te komen. Zegt die man ook nog dat de neus dichtgeknepen moet worden, hoofd achterover en dan licht blazen om de druk eraf ta halen! Nou, werkte niet echt, maar weet niet hoevaak die handschoenen wordn gewassen, maar ik denk vaak, anders waren ze wel hard geweest van het snot!!! Of het moet niemand anders overkomen, tja, zou kunnen.... Moest er ook nog leuk geroteerd worden, rondjes draaien in de lucht, linksom, rechtsom, sneller, langzamer, awesome heey!! Nou, enigszins misselijkmakend is het wel eigenlijk. Kortom; geweldige ervaring, bin there, done that, maar Marieke is geen vogel, en heeft daartoe ook geen ambities!!!

Marleen daarentegen heeft genoten van deze ervaring, had ook wel last van haar oren, maar dat was te overzien. Zelf de parachute vasthouden om te roteren was helemaal geweldig omdat je zelf de controle lijkt te hebben. Genieten van het uitzicht: Tasmanzee, rainforest en de gletsjer...WAUW!!!!
Bijna beneden en dan voeten de lucht in en een hele zachte landing...well done!

Er waren nog een aantal jongens die van 18.000 feet sprongen dus daar moesten we even op wachten, daarna met z'n allen weer in het gammele busje om weer terug te keren naar het bookingcenter.
Marieke was inmiddels groen aangelopen en die heeft gedurende een kwartier op het gras liggen bijkomen. Glaasje water erbij en uiteindelijk ging het wel weer. Terug naar de camper gelopen om deze unieke (pijnlijke/misselijkmakende) ervaring te verwerken.
Marleen wilde nog heel graag, middels een wandeling, naar de gletsjer toe. Marieke zag dit toch niet zo zitten en daarom heeft Marieke Marleen afgezet bij de wandeltrack, is zelf in de camper gaan slapen, en Marleen is gaan wandelen.
Leuke wandelroute, in eerste instantie door het regenwoud om daarna bij een droog gevallen meer uit te komen. Daarna was het nog ongeveer een half uur lopen naar de gletsjer. Zeer mooie omgeving en indrukwekkend dat de gletsjer zo dicht bij het regenwoud en de zee komt. Terug gelopen en toen weer met de camper terug naar de camping. 's Avonds uiteten gegaan en lekker gaan slapen.

De volgende dag zijn we via de Haastpas richting Queenstown gereden. Tussenstop gemaakt bij de Fox Glacier, maar deze was minder mooi dan de Franz Josef glestjer en je kon niet zo dichtbij komen.
Halverwege een tussenstop gemaakt bij Puzzling world. Eerst een bezoek gebracht aan het illusion center waar 3d schermpjes te zien waren en the wall with the moving faces. Je moest rondje lopen in deze kamer en de gezichten bleven je volgen, erg grappig!!!
Daarna naar een andere kamer. De vloer was schuin maar door de spiegels, illusies op de muur, raakte je evenwichtsorgaan compleet in de war. We hebben echt helemaal in een scheur gelegen, omdat je zo raar gaat lopen. Het lijkt net of je knetter zat bent.
Daarna nog naar een heel groot labyrinth, waar we dik een uur hebben rondgelopen om de vier torens te vinden en hierin te klimmen. Op het laatst hebben we vals gespeeld en maar de emergencydoor gebruikt om de " scenic route" te pakken en dus heel snel de laatste toren te vinden.
Toen snel de auto in omdat het alweer 18.30 uur was en we moesten nog een stuk rijden.

Rond 20.30 uur in Queenstown aangekomen en de eerste de beste camping uitgekozen. 's Aonds het dorpje ff in om wat te eten en rond te struinen.
de volgende dag rustig aan gedaan en in de folders gekeken wat we konden gaan doen. Uiteindelijk besloten om vanuit hier naar Milford Sound te gaan, omdat we dan beter uitkomen met de tijd.
Inmiddels zijn onze credits op en deze ruimte wordt om 23.00 uur afgesloten.
Wordt vervolgd!!!

26-1
Daar zijn we weer met een waarschijnlijk weer te lang bericht. Je moet maar denken dat we het eigenlijk ook deels voor onszelf schrijven, leuk, voor later....
Dus als jullie het belachelijk veel en lang vinden, wat wij volstrekt begrijpen, hierbij weer de groeten uit NZ, ditmaal uit Christchurch, nog steeds zuidereiland dus.....

Even een update van de laatste dagen....

In Queenstown, een stadje wat echt nog meer drijft op toerisme dan wat we eerder zijn tegengekomen hebben we het in eerste instantie rustig aan gedaan. Daarna in het stadje gegeten en naar een bar gegaan. Paar liter bier en rumcola.... Niet te betalen, maar goed, wel lekker;-)

Volgende dag, eerst fors verbrand van alleen maar een beetje lam in de stoel liggen op de camping, dus maar even geen zon dan...

Marleen wilde heel graag Jetboaten. Marieke had dit op filmpjes gezien en was al eerder tot de conclusie gekomen dat ze nog liever uit een vliegtuig sprong dan in zo'n boot. Levensgevaarlijk!! Maar ja, je bent er nu toch en anders moet er gewandeld worden;-) dan maar in de Jetboat. Het was echt heel erg gaaf!! Eerste 10 minuten heeft Marieke er niet heel erg relaxed bijgezeten, maar dat werd wel wat beter. Hoewel relaxed.... We zaten voorin, de " businessclass" zoals het werd genoemd en dat was heel goed vasthouden en klemmen en heel nat worden, maar ja, errug leuk!! Eten in de stad, Thay, beetje weinig en terug naar de camping en naar bed, morgen naar Milford Sound, wat zoals we hebben geleerd helemaal geen sound is maar een Fiord, maar goed....

Om 6.00uur de wekker, om 7.10u zouden we worden opgehaald met de bus met lots of legspace!! Nou, dat viel een beetje tegen, misschien als je aziaat bent en 1 meter 50?? Die zaten er dan ook veel in.... Was een kleine bus, daar expres voor gekozen. Onderweg uitsappen om als rechtgeaarde toeristen de sites te zien, ook weer eens wat anders, maar niet echt voor ons in de meute. Marieke kreeg de neiging om mensen over het bruggetje te gooien, maar verder wel leuk. Bbq-en onderweg en op naar Milford Sounds, waar niemand hier over uit gepraat komt en met welke affiches je doodgegooid wordt!! Wel jammer trouwens dat we de dag ervoor hadden gezegd dat we onderhand wel genoeg bergen hadden gezien, ook al lijkt het landschap bij ieder bocht wel te veranderen hier!!!

Aangezien er maar 1 weg is en die met een grote U van Queenstown naar de Sounds hadden we zelf ook niet kunnen verdwalen, maar wel fijn dat er iemadn anders rijdt, hoewel we er beiden helemaal gaar van worden. Mooi is de omgeving zeker!! Ook al zijn er weinig watervallen, wat hier normaal veel meer is. Maar tot nu toe zijn bijna alle rivieren niet echt vol water. Hele grote lege rivierbeddingen zijn we al tergengekomen!!
Milford Sounds staat erom bekend dat als je onder de tunnel doorkomt dat het dan regent. Nou, wij hadden veel wind, maar vooral ook zon!!! Hebben we verdiend he;-
) Heel mooi, die hoge bergen die uit het water verrijzen!! Op de catamaran voorop gaan zitten en maar genieten. Bergen met verschillende beesten die erin te zien zijn en de twee watervallen die altijd er zijn, verder weinig water van de berg natuurlijk met dat mooie weer!!! Wel echt super dat we de regenjas meehadden, de boot ging vlakbij de waterval even "stilliggen", wat een kracht en vooral errug nat!!!! Echt mooi!!

Na deze ervarinng weer terug in de bus, voor de de reis terug, dit keer met maar 1 tussenstop. Met het vliegtuig zouden we binnen 35 minuten terug zijn in Queenstown, maar ja, budgetwijs niet verantwoord.....

Helemaal gaar weer terug op de camping en redelijk vroeg naar bed, omdat we de volgende dag weer zouden vertrekken. Nu naar Lake Tekapo. Wel nog een nieuwe SD card in de fotocamera gedaan. Handig!!!

Nou dat was zeker handig omdat we de volgende ochtend bij vertrek die verrekte camera nergens meer konden vinden. En zo groot is dat campertje toch echt niet!!! Dus op naar het politiebureau om aangifte te doen van vermissing. Zouden we nou echt de camera buiten hebben laten liggen??? We zullen het wel; merken in Auckland wanneer we de camper echt moeten leegmaken.... Maar!!!! Gelukkig hebben we de foto's nog!!! Wel eeuwig zonde van die bijna nieuwe camera van Marleen. Nu hadden we helemaal geen camera meer. Niet??? Nee!!! Marieke had haar camera al voor vertrek in de auto van Eveline laten liggen, heel handig ook, maar ja, van die weten we waar hij is.....

Oh ja, even tussendoor, het raampje van de camper, die we eerder hadden genoemd al als zijne kapot is gemaakt hoor!!! Nou ja, gemaakt, wederom hadden we een knopje over het hoofd gezien. Zijn toch wel heel erg blij dat we niet naar de verhuurmaatschappij hebben gebeld, voor nog zo'n knopje.... Ach ja, vrouwen en techniek he....

Lake Tekao dus, we kwamen wat later aan dan gepland vanwege het camera gebeuren en waren niet vooruit te branden leek wel, maar ja, is vakantie.... Wat een prachtige lucht en een prachtig meer!!!! Het hele landschap op de weg erheen lijkt eigenlijk onwerkelijk. Maar ja, geen foto's he. Kwamen er pas in Lake Tekapo achter dat er ook een camera op de telefoon zit, tja..... We houden er maar over op.....

Prachtig weer weer, we dachten dat dit altijd zo was, want het was er wel droog ook. Hlaas bleek dat toch anders de volgende ochtend. Nou ja, het was droog, maar wel een beetje koud en winderig. De sterrenhemel die super geweldig moet zijn daar hebben we gelukkig de eerste avond al getracht te bestuderen. Marieke had daarvoor niet veel geduld, Marleen kon er wel lang naar turen.....

Volgende dag lamballen bij de camper, Marleen vooral beetje liggen eigenlijk, Marieke had de vorige dag al op een handdoek in de zon gelegen terwijl Marleen MT John beklommen, heel vermoeiend!! Moest ze van uitrusten, maar het uitzicht was fenominaal!!
Toch nog gewandeld naar het dorp en de church of de good shepperd, erg mooi wel, vooral het uitzicht vanuit het kerkje.....

Tijd is om, volgende keer weer meer....

31-1
Daar zijn we weer, mety dit maal echt een kort bericht want de dollars zijn op..... Nee, nog niet echt, maar wel in de niet briefje vorm!!! Die hebben we nodig voor die F*computers.....

Nou even oppikken waar we gebleven waren, in Christchurch.

Nou, het was (en is) wel een beetje K*weer hier in NZ. Eerst hebben we een staartje Tyfoon gehad, nu een puntje van de Cycloon, geweldig!!! Of ze er geen rekening mee kunnen houden dat wij hier zijn en we mooi weer verdiend hebben!!! Nou ja, na al die wind (je blaast soms zowat van de weg af met je Hitopje) en de drizzle hebben we wel weer wat fine spells verdiend!!! Eigenlijk gewoon lekker mooi weer zoals in het begin van de vakantie!!!

Maar goed, vanuit Christchurch (waar trouwens een goede camping was maar verder niet veel te beleven valt) en Marieke ziek is geweest van het eten!! Wat overigens wel lekker was???? (en helemaal op is gegaan, je bent een kliko, of je bent het niet he) zijn we naar wellington gegaan, rijden, en dan met de Ferry vanuit Picton. Ditmaal hadden we een heel kleine Ferry. Is toch een heel andere beleving, wiebelt ook meer, of zou dat door het weer komen?? In Wellington dus. Een camping was het niet. Het heette the Capital Gateway, nou dat was het ook, een Gateway. Beetje scheve parkeerplaats met douche en keukenfaciliteiten, ach ja, is te doen.... Volgende dag naar Wellington, windy Wellington!!! Met regen:-( Daar bijna 4 uur in een museum rondgelopen!!! Een absoluut record voor beiden, maar we zijn helemaal up to date wat betreft de geschiedenis en geometrische toestanden van NZ hoor!!! En de Mauri hebben ook bijna geen geheimen meer voor ons, hahahaha. Met de cablecar helemaal naar boven voor het uitzicht en de botanische tuin,. jaja, de tweede al deze vakantie, in Christchurch hebben we er ook al 1 bezocht!! Wel echte bergjes hioer ook hoor!!! En we moesten ook met de cablecar naar beneden!!! We hadden er namelijk voor betaald!!! Aldus Marieek, terwijl we al weer halverweg beden waren, maar ja, weer naar boven , goed voor de beweging!!!!

Lekker gegeten en weer eens vroeg naar bed, want de volgende dag weer een lange reis naar Roturua.

Op zich prima te doen en we hadden lekker weer, maar Marieke heeft meer naar links gestuurd dan wat anders terwijl we toch echt rechtuit gingen, wat een wind!!!

Bij lake Taupo in de buurt nog een hele mooie waterval gaan kijken. Echt mooi, maar dat vinden er meer!!! Maar wel de moeite waard!!!

Verder door, op zoek naar een camping.... Niet te vinden. Bij de Mac Donalds linksaf zou toch niet zo moeilijk moeten zijn, maar dat bleek toch een vergissing. UIteindelijk toch een stuk verder gevonden. The blue lake campsite. Windy!!!! maar prima! Beetje koud dus poolen. Erg veel is hier niet te doen.... Morgen naar de Thermal Wunderland, dus maar weer op tijd naar bed, hahahaha.

Nou, op tijd naar bed, is geen reden om vroeg op te staan!! Beetje laat op, beetje hangen, relaxen, douchen (een hele onderneming op een camping) echt vakantie!!

Oh ja, heel vaak, 's nacht, gaat vanzelf de magnetron aan. En om hem dan weer uit te zetten is nog niet makkelijk. Dat is minimaal 3 keer op de knop drukken en dan toch maar een paar keer de deur open trekken en weer dicht slaat. Ja, we heebben enerverende nachten hier in NZ!!!!

Vandaag dus een bezoek gebracht aan het Thermaal wonderland. Het ruikt wat onaangenaam. De verschillende kraters hebben aparte kleuren en het schijnt ook giftig te zijn. Het was er relatief rustig en na twee uur hadden we de gehele wandelroute gelopen, onder anderen langs de Champagne poul en Lady Knox.
Daarna nog een bezoek gebracht aan de mudpoul, borrelend modder, zeer bijzonder.

teruggereden naar Roturua, omdat we het idee hebben opgevat om morgen naar een Polynesian Spa te gaan, een soort Sanadome zeg maar. Morgen mogen we ons om 13.00 uur melden om eerst te genieten van een Spa poul, daarna een heerlijke massage van 1uur. We hebben alle twee last van onze rug, dus een massage zal misschien goed doen. Daarna mogen we nog in de verschillende baden. We zien er alle twee erg naar uit.

Het is hier closing time, we moeten eruit. Er staat een meneer achter ons te seinen........
Kort maar krachtig, maar toch nog ff een berichtje van ons!

De werkweek is weer begonnen en wij gaan genieten van ons laatste weekje vakantie!!!!

7-2
Daar zijn we dan weer, zeer waarschijnlijk voor de laatste keer vanuit NZ omdat we helaas zo weer terug moeten:-(

We zijn nu in een erg lekker warn Russel in North ..... En zijn net in het donker gezet omdat het hier in NZ nu eenmaal geen nachtbrakers zijn. Nergens niet!!!


We zullen beginnen waar we zijn opgehouden de vorige keer. We waren in Roturua en zouden naar het vulcanische park gaan aldaar??

Nou zijn we geweest, het stonk er echt verschrikkelijk!!! Wat natuurlijk niet raar is met al die zwaveldampen, maar maakt het er niet beter op. Leuk is wel dat alle foto's erg mooi zijn uitgepakt omdat de enige 3 uurtjes zon die er die dag zijn geweest daar waren en het dus net lijkt of we alweer een fantastische zomerdag hadden!!! Maar erg fijn natuurlijk, waren er wel blij mee!!! Heeb foto's en filmpjes en was wel speciaal. Hebben we niet om de hoek van Nijmegen zeg maar....

Nog even tussendoor trouwens! Alvast onze excuses voor de taalfouten, dan wel spelfouten of ander mankementen in bijv zinsopbouw. We hebben hier een paar wijntjes gedronken, waren ongeveer de laatsten die het centrum verlieten (wat zegt dat over het nachtleven hier in NZ?) Maar was wel leker, hebben het ons goed laten smaken!!1 Maar morgen moeten we hier toch echt vroeg vertrekken en die prepais internet tokens hebben we al, dus er moet nu!!! ge"internet worden. Daarbij valt hieraotomatisch het licht uit om 22.30uur en zitten we hier met een beeldshcerm vol met vliegjes?mugjes, waar je ook helemaal gek van wordt!!! Dus: sorry!!! maar we kunnen er niets aan doen!!!!

De dag na het Thermische park, zoals we het maar zullen noemen, hadden we een relaxdag ingepland, besproken dat we om 14.00uur in Roturua ub een Polynesian Spa een uitgebreide massage zouden kroijgen. Eerst inweken in zeer ranzig ruikende badjes van 36 tot 42 Graden en daarna een massage van een uur. HEERLIJK!!!!!! Gaan we vaker doen!!!

En daar waren we dan weer moe van. Ja mensen, van niets doen kan je errug moe worden hoor!!! Zijn we inmiddels experts in! Dus terug naar de camping om er maar eens van uit te rusten. Blue Lake, waar we zaten stonk het gelukkig niet zo en hoewel het er niet echt aangenaam warm was (vooral voor Marleen een probleeem, omdat ze koukleum eerste klas is) scheen het zonnetje en konden we tot zonsondergang heerlijk genieten van het nietsdoen. Hoewel we het natuurlijk wel heel erg druk hadden!! We moesten BBQen, douchen, afwassen, wijtje drinken. Heel druk dus!!!

Volgende dag weer klaar om verder te gaan. Naar de Coromandel, ongeveer daar. We hadden het idee om naar Haihei te gaan. Vlakbij Cathedral Cove, een mooie cove, die we toch met een wandeling moesten gaan ontdekken dachten we zo.

Een hele rit, maar aangekomen op de camping hadden ze nog we een plaatsje wat we zouden kunnen aprecieren dacht men. Nou!!!! Dat viel niet tegen!!! In de flyer stond 22 sec naar het strand, dat was ook zo!!! Heerlijk en een prachtig uitzicht, boven op een duin!!! Een douche boven op het duin. zodat je na een duik in de zee even kon douchen en op je eigen campsite kon liggen in de "zon". Het was wel een beetje bewolkt, maar zijn goed verbrand!!! Bruin geworden!!!! hahahaha.

De volgende dag was het plan naar Cathedral cove te lopen. Zou een wandeling ziujn van anderhalf uur. Helaas hadden we al vaker gehoord dat het pad was afgesloten omdat door zware regenval het pad was weggeslagen. Maar ja, ij zijn nu hier, dus moet kunnen toch?!?! Zijn niet eigenwijs!!! Na een half uur berg op komen we inderdaad een groot hek tegen. Moeten we langs kunnen toch?!? Zeker! Door de bush. Maar ja, wel opengehaald aan prikkelstruiken. De plaatstelijk flora een beetje vertrapt, maar veel verder kwamen we niet! Dan maar langs het hek, was ook nog niet makkelijk met die oude spieren, knieen en enkels, maar toch maar doen. Marieke had we het bord voorglezen dat ze er bezig waren met exposivs en dat daar5om de boel was afgesloten, maar Marleen was alleen maar bezig met hoe dit hek nu te nemen!! Marieke, zo meegaand als ze is, ging dus maar achter haar aan....

Zo, nu even versturen, want de token is op, zo meteen volgt de rest......

Zijn we weer, met waarschijnlijk voor jullie het slaapverwekkende vervolg, maar voor ons leuk, dus.....

We waren voorbij het hek, kregen nog volgers ook, lieten de volgers voorgaan, want we hoorden vanalles, dus laten we anderen op hun flikker krijgen... Vonden we wel een goed goed idee... Nou, na een stukje lopen mochten we inderdaad niet verder. Ze waren namelijk met exposives bezig hde trachk weer in orde te maken, zodat het weer begaanbaar was. Helaas, geen Cathedral cove voor ons dus, en maar weer terug. Wat dan weer wel opvallend is is dat Marleen bij terugkomst bij het hek ineens ziet dat er met explosien gewerkt wordt. Ja huh!!! Dat had Marieke al twee keer verteld en opgelezen!!!! Maar ja, er wordt nooit naar verstandige mensen geluisterd!!! Nou ja, eerlijkheid gebiedt te zeggen dat Marleen in deze vakantie eigenlijk stiekem de verstandigste blijkt te zijn, maar ja, op belangrijke momenten......

De rest van de dag maar weer relaxen, he wat vervelend, vakantie. Nog hard werken wanr we moesten nog BBQen en afwassen en zo en nog douchen!! Hehe, wat een drukke dagen hebben we hier toch!!! Heerlijk....

Volgende ochetend weer inpakken en wegwezen. De buurman woonde in in Russel en zijn dat we wel een"witte weg" konden nemen, als die niet afgesloten zou zijn, wist ie niet met al die buien die waren geweest. Was verder goed te doen. Nou, goed te doen, wel leuk voor Marleen. Bleek een onverharde weg te zijn over de berg. Met veel bochten en harder van 30 km/u zijn we niet echt geweest. Er waren meerder treeavalanches geweest (of hoe je dat ook schrijft) en men was veelvuldig aan de weg bezig. Als je die stukken ziet ben je trouwens blij dat het niet stortregent en het weer rustig is. Maar goed, echt korter of sneller was het niet, maar zoals gezegd, ff genieten voor Marleen en haar voorliefde voor onmogelijke weggetjes....

Door via Auckland (nee we hoeven gelukkig niet naar huis) naar Whangarei en Russel. Eeen uurtje 9 reizen (8 uur rijden) lekker rijdagje dus weer. Onderweg gebeld naar de camping omdat de buurman had gezegd welke plaatsten we ongeveer moesten hebben. En gelukkig, gelukt!! The bayview was secured!

Met de Ferry overgestoken van Opua naar een ander gehucht om nog een stukje door te rijden naar Russel. Ook een gehucht overigens. Vroeger trouwens de hoofdstad van NZ, maar in het ongerede geraakt omdat men hier alleen hoerde en sloerde. Nou, daar is wel wat verandering ingekomen!!! Geen nachtleven!!! Maar heerlijk rustig en genieten van het weer, het uitzicht en de rust.

Dag erop naar het strand, beetje verbrand, maar ach, wat een heerlijk weer!! Daarna de was, jaja, we zijn wel druk hier!!! Marieke dacht dat het na 16.00uur nog wel droog zou worden. Nou, niet dus. De was heeft anderhalve dag gehangen en kwam al weer vochtig van de lijn omdat we het er weer te laat af hadden gehaald.

Maar moeders!!! De buurvrouw uit schotland vond ons geweldig goed opgevoed!! Kan je nog even meenemen;-)

Dag erna naar Waitangiday gegaan. Hele happening, vooral voor de Maori hier. Er is in 1840 een convernant gesloten door de Britten en de Maori en dat hield ongeveer in dat NZ onder de britse vlag viel, maar de Maori volwaardig ingezetene waren, nou ja, zoiets.
Oorlogs kano's, allerlei verschillende tattoo's en vooral veel eten en drinken! En jeetje, wat zijn die mensen hier dik!! Vooral Matrleen heeft genoten van de bilspleet van een Maori, kon er niet omheen en geen genoeg van krijgen!! Stonden een tijd later op een heel andere plaats, waar de kano's weer op land werden getild en ja hoor!!! Daar was hij ook weer. Genieten!!! Nou ja, toen ze hem uiteindelijk heeft aangewezen kon Marieke ook haar ogen erniet vanaf houden. Maar lekker is anders.....

Daarna weer terug naar het festival terrein waar we open en bloot nog van een massage hebben moegen genieten. Goed was ie ook nog en daarna heeft Marieke ook nog accupuncture laten doen, voor haar enkels om aanraden van de mevrouw van de massage. Heel bijzonder, kijken of het helpt (lijkt er wel op, raar maar waar....)

weer terug met de ferry, zo waren we ook heen gegaan, naar Russel en pizza en pasta afgehaald, anders zouden we maar zo moe worden;-)

Vandaag dan op de boot (de pakjesboot en niet van Sinterklaas) een soort postboot van vroeger, die nu natuurlijk, zoals alles in NZ, voor de toeristen wordt gebruikt. Heerlijk op het water, naar de hole in dthe roch, erg mooi en onderweg hoopten we met dolfijnen te kunnen zwemmen. Helaas, er waren baby;s, ook leuk natuurlijk, veel dolfijnen die met de boot mee zwemmen en zich van heel dichtbij laten zien, maar niet wij erbij in het wter, waar we dus op gehoopt hadden. Prachtig die beesten!!! In een ydillische baai een uurtje aan land en lekker gezwommen daar. Weer terug op de boot konden we ervoor kiezen om te snrkelen of "boomnetting". Boomnetting it is!!! In een net, naast de boot, vast houden en de boot gaat varen, eerst zacht, dan hard. Nou, hou je maar vast en alles wat op zwemkkleding lijkt erbij!!! Jeetje wat een kracht zit er in dat water!!! de bikini van Marleen was extra vastgestrapt, die van Marieke zat zowat achtstevoren! Heerlijk! En verzuipen doe je ook nog bijna. Maar wel heel leuk, bin there, done that......

Terug met de boot. Blijkt dat er een hittegolf is. Nou we hadden het best lekker op de boot! Maar aan land schijnt het niet te harden te zijn geweest!

Het is hier trouwens hetzelfde als in Nederland met de weersverwachting. Gisteren zouden we erg mooi en zonnig weer hebben en toen was het bewolkt (tot 16.00u) en plakkerig en vandaag zouden we het weer van gisterne hebben en nu was het meer dan 30 graden en stralend mooi weer!!! Tja.....

Morgen gaan we trou7wens weg uit dit idyllische dorp om weer met de Ferry richting het westen te gaan om de Kauri bomen te gaan bekijken,. Schijnen immens grote bomen te zijn met een hele grote omtrek. We gaan het zien.....

Verder hopen we bij 90 mile beach nog te gaan sandboarden, hopen maar dat dat gaat lukken. Morgen wordt een beetje minder lekker weer, maar we zien het wel....

Na de Kauri bomen moeten we weer terug naar Auckland om de camper in te leveren. (die trouwens na 3 dagen niet rijden en megapuinhoop is, maar ja, zien we morgen wel)

Nog even een leuk ding, na 4 weken zijn we erachter gekomen dat Marleen veeeeel beter slaapt zonder het matrasje, wat we dachten slim extra op bed te leggen. Bed ligt ineens veel zachter!! Nou ja, is lekker voor die laatste 4 nachten!! Had wel veel massage gescheeld;-) als we dat eerder wisten! Nee, hoor, altijd lekker, Marieke moet altijd verplicht meedoen;-)

Nou zijn we weer bijna thuis, kunnen we jullie weer vervelen! Hoeven in ieder geval niets te vertellen van onze vakantie, verwijzen we namelijk gewoon naar de email;-) Da ge et wit!!!

Groetejs en we nemen maar aan dat we niet neerstorten, dus tot ziens in Nederland!!!