we zijn wederom weer terug in Paramaribo....

Hallo mensen,

iets eerder dan verwacht, voor ons, het tweede gedeelte van ons reisverslag.

De beklimming van de Kasikasima.... Vantevoren hadden we bedacht dat het allemaal wel erg veel back to basics zou zijn en erg zwaar. In een tropisch, nat klimaat, 20 km heuvel op, heuvel af, in de jungle, met daarna een berg van 500meter was niet heel erg aantrekkelijk als vooruitzicht. Maar onder het motto 'later is het vast leuk' zijn we op weg gegaan. Eerst een paar uur in die korjaal dus, waar je echt een outen kont van krijgt en er waren ook nog wat buitjes regen, heerlijk!!

Na een paar heerlijke nachten in een hangmat (man wat trekt dat koud op in dat vochtige weer!! Er waren 's nachts steeds echte tropische buien)Stond zelfs Marieke voor 8 uur vrijwillig en zelfs als eerste op. Nou dat wil echt wat zeggen! Iedere dag een goed ontbijt, je wordt echt volgestopt....

Nou de 3e dag was dan echt de dag van de beklimming. Daypack mee met regenkleding en lunch, voldoende water (heerlijk fris, uit de rivier, gekookt, maar nog heerlijk bruin en muf)
De koelaman, Stanly, heeft nog een paar stokken gekapt, om voor ons als derde been te dienen. Soms errug handig, maar vooral wanneer het echt steil wordt weet je ook niet wat je ermee moet. Eerst 5 heuvels op en af en daarna de berg. Glad van de regen, beestjes en warm!!

Maar uiteindelijk na een geweldige cardio fitness en de onderhand bekende roepen als: Hoofd! Stekels, Glad! toch sneller dan verwacht aan de voet van de berg. Jammeer alleen dat het net lijkt alsof Stanly lekker een korte wandeling aan het houden is, terwijl wij lopen te zwoegen. Gelukkig heeft de gids, Elly, het ook wel redelijk zwaar....

Vooral de heenweg hebben we eigenlijk ons allemaal alleen geconcentreerd op het lopen en vooral niet vallen.
Alleen onderaan de berg is het de habitat van de rode rotshaantjes. Echt geweldig oranje/rode vogels met een enorme kam. Heel bijzonder ook dat we ze gezien hebben. Helaas erg moeilijk om op de foto te krijgen zoals trouwens alle beestje die we gezien hebben onderweg. Brul-apen, Kwatta-aajes, Capucijner-apen, spin-apen. zwarte kleine slang (weet niet meer hoe ie heet) Toecans, Ara's (heel veel)Bosduiven en natuurlijk de "bospolitie" die we eigenlijk alleen maar hoorden een zwarte vogel waarvan ik de naam niet meer weet.
Daarnaast hebben we vele holen moeten ontwijken die multi--functioneel zijn. Het ene beestje maakt het om voedsel te vinden en de ander gebruikt het om te slapen. De bushmaster bijvoorbeeld, een zeer giftige slang, leeft gelukkig 's nacht, maar je wil hem ook niet wekken tijden zijn tukkie natuurlijk!!

Eenmaal boven gekomen op de berg was daar een prachtig uitzicht over het 'brocolibos', zoals het zicht van boven op het bos hier wordt genoemd, want zo ziet het er ook uit.

Marleen nog even een geurspoor achtergelaten op de berg, broodje gegeten, water gedronken en weer opmaken voor de weg terug. Met minder water in de rugzak was die wat minder zwaar. Ook gaat het natuurlijk wel weer heuvel op en heuvel af, maar vooral meer heuvel af natuurlijk. Best snel ging het. Marleen bleef iets achter. Bleek later dat ze erg veel last van haar rug had en daardoor wat minder vast op haar benen stond, das niet handig met die ondergrong! Maar eigenwijs!!! Marieke vraagt of ze de tas moet overnemen, maar nee hoor!! Marleen vond dat ze net zoveel de tas zou moeten dragen als Marieke, want stel je voor!!! Nou dat doen we dus ook niet meer! Marleen geen tas meer, wanneer niet nodig.

Na een succesvolle tour, iedereen heeft het zonder noemenswaardige dingen gehaald. Igor, een medereiziger heeft 'dubbelrecht' gescoord. Een stuk hout wat moet worden geprepareerd in sterke drank om daar een soort Viagra van te maken. Hij was er heel erg mee in zijn nopjes! Stanly was erg gecharmeerd van Igor, noemde hem Flexy Tamu (Flexibele meneer)Een groot compliment blijkbaar als je flexi bent. Onze hele groep was flexi, dus we zaten goed!

Nou bleek dat Lisanne, een andere reisgenoot, (in totaal waren we met 5 touristen, een koelaman, een bootsman, de gids en de kokkin met kind) onverwacht ongesteld geworden te zijn en niets bij zich te hebben. Nou ik kan je vertellen, das niet fijn daar! Pielen met servetjes, niet meer in het water mogen ivm de piranha's (en daar moesten we toch echt badderen, haren wassen, tanden poetsen etc) De gids kon het ook niet echt handelen, praatte er heel omslachtig over, wel grappig eigenlijk. Kwam erop neer dat de staff had overlegd en het heel erg vonden voor Lisanne en, wanneer de rest van de groep het goed vond, zij overwoghen om eerder teug te gaan, stroomafwaarts, naar Palemeu, waar het dorp is met 350 inwoners en het eco-tourisme kamp. Daar had met we zoiets als tampon. Lisanne wilde namelijk niet de luiers van het kleine jongetje gebruiken, zoooo gek!!

Nou, omdat we alleen nog een rustdag zouden hebben waarin we konden vissen en luieren en eten, vonden wij het een prima idee, om een nacht eerder in een bed konden liggen. Die hangmat ging ons steeds meer opbreken. En het weer hielp ook niet, 's nachts was het echt koud!

We zouden een alternatief programma krijgen in Palemeu. Programma was het programma in 1 dag, wat anderen daar in 3 dagen doen. En vooral geen bemoeienis hebben met de andere Palemeugasten (oud en belegen over het algemeen) Leuk!!!

Dus met frisse moed de volgende dag in de korjaal stroomafwaarts.

Omdat we de smaak van het vissen, en vooral de vangst opeten, te pakken hadden gingen we onderweg nog vissen naar vegetarische piranha's, ja die heb je ook! Marleen was vooral goe in aasvisjes vangen en dan ook nioet doodknijpen!!! Ohhh! Dat verwacht je dan weer niet he! Later echter, toen ze een doorgesneden vissekop kreeg die nog hapte, toen durfde ze het niet aan de haak te prikken. Dat dan weer niet.....

Marieke heeft een piranha's gevangen en meervalletjes, terwijl we daar nog niet op aan het vissen hebben. Ze legde ze ook bijna bij reiggenoot Igor in de net en hoefde ze niet van de haak te halen, want meervallen hebben een stekel die pijnlijk kan prikken, dus, mazzel!!!

Nog even bij de grote soela alles weer uit de boot. Alles over de berg tillen, gelukkig hadden we veel gegeten, want het was al een stuk minder zwaar. Ieder 2 maal heen en weer en alles was weer over om in de ander kojaal te doen en verder te varen stroomafwaarts. Die andere korjaal moiestyen we natuurlijk wel eerst leeghozen. Net als de andere boot de heenweg, lag ie bijna onder water van al het regenwater. De bootomdraaien zodat ie niet vol loopt is hier blijkbaar niet handig, gewoon steeds wanneer je hem wil gebruiken leeghozen.....

Nog even eten bij het tussenkamp, moesten we toch het vuilnis ophalen.... En op naar Palemeu. We zijn best wel stoer, maar een douche en een bed zijn toch echt niet te versmaden na een paar dagen!!!

Angekomen in Palemeu trouwens liet de douche nog wel ff op zich wachten. Eerst moest er (natuurlijk) gegeteen worden. Stel je voor dat we honger krijgen!! Daarna lekker douchen!!! heerlijk!!!

Volgende dag, de rustdag, een wandelijng naar Pottihill, we hebben afgesproken op het tempo van de koelaman te lopen, we zijn tenslotte de Kasikasima op geweest en we zijn geen watjes!!! De Palemeu gangers doen deze heuvel als optie, als ze echt wild willen doen. Dan is vertrek om 9 uur en terugkomst rond 15.00uur.
Wij vertrokken dus te laat, natuurlijk en hebben de heuvel in een uur gelopen, boven van het uitzicht genieten en vlug weer terug, nog zoveel te doen en zoveel te zien. Dat Stanly het laatste stuk gewoon oprende en wij toch echt 2 adempauzes moesten nemen en nog half dood aankwamen doet verder niet ter zake..... Toch?

Teruggekomen natuurlijk Eten!!!! en daarna, want daarom hadden we zo'n haast, waren we uitgenodigd om Kashiri te drinken op het verjaardagfeest van de zoon van de kapitein van het dorp. Nou dat sla je natuurlijk niet af, een lokaal feestje....
In het dorp aangekomen zitten alle mannen bij elkaar om een enome geluidsbox (detail: we mochten geen geluidsdragers meenemen, we zijn hier voor de eco....)

Emmers in het midden met mega soeplepels met gele en roze toei. Een soort bier zeggen ze. Het alcoholpercentage varieerd steeds, ligt eraan aan wie je het vraagt. Zoal;s zoveel hier in het dorp trouwnes. Steeds een ander verhaal over hetzelfde. Heel verwarrend en weinig geloofwaardig daardoor....

De mannen hebben allemaal een pannetje (echt pannetje, twee oren etc) voor zich staan, vol met dat spul. Dat wordt dus ook steeds uitgedeeld aan elkaar. Wij krijgen ook soeplepels aangeboden. Jessus, wat ie dat spul ranzig!!! Marleen vond zelfs het roze spul nog wel te drinken, dat was gemaakt van zoete aardappel De gele toei was gemaakt van cassave. IEIEIEIEI!!!

Ziekjes geweest ervan ook, de maag en darmen dus. Niet van de alcohol!!!

Na het grote feest nog boogschieten en daarna weer vissen. Marleen vond het wel welletjes met dat gevis en had liever een douche en een boek, ook goed... De vangst was trouwens zo stroomafwaarts maar magertjes, dus jammer....

Volgende ochtend om 6 uur op voor de koffie tour, daarna natuurlijk ontbijt,de wandeling door het dorp zodat de mensen hun waar kunnen laten zien en vekopen, prima, als het maar niet te lang duurten dan weer een maaltijd alvorens in het vliegtuigje te stappen om terug te vliegen naar Paramaribo. Vliegtuigje was nog kleiner dan de heenreis, is leuk voor Marleen, met al die wolken en turbulentie....

In Paramaribo zijn we weer lekker lowbudget naar ons guesthouse gegaan. We zijn de dag daarna gaan chillen, beetje rondlopen en eten (doen we hnaar Albina en Frans- Gyana gegaan

Nou, we stoppen er voor nu mee, zijn er weer klaar mee en zitten al weer veel te lang te typen.

We hoorden dat het bij jullie koud is. Nou, bij ons is het NAT!!!

Groetjes!!!